Katecheza 24

 
Ks. dr hab. Tomasz Kraj R.M.
Kapelan Stanowy Pomocniczy Rycerzy Kolumba w Polsce

Drodzy Bracia Rycerze! 

Komentując Adhortację Apostolską Familiaris consortio Jana Pawła II nie sposób nie zauważyć dziś wielkiego zmagania cywilizacyjnego związanego z promocją ideologii gender przez Unię Europejską, Światową Organizację Zdrowia i inne międzynarodowe instytucje. Dlatego temu zagadnieniu należy poświęcić nieco uwagi. Zachęcam bardzo do przeczytania i przemyślenia Listu Konferencji Episkopatu Polski na Niedzielę Świętej Rodziny 2013 w jego wersji dłuższej. Można ją znaleźć min. TUTAJ. Natomiast sam chciałbym się skupić na pewnych zagadnieniach, które nie zostały poruszone w tym liście, a które są ważne dla nas. Oczywiście, nie sposób ująć je wszystkie w jednej katechezie.

Najpierw o klimacie do wprowadzenia gender w Polsce. Ten klimat tworzyły i aktywnie tworzą pewne środowiska, zwłaszcza feministyczne, przy aktywnym udziale większości polskich mediów. W Gościu Niedzielnym (nr z 15 grudnia tego roku, s. 39) można znaleźć komentarz mówiący o tym, że przed gender można się bronić, ale obronić się skutecznie można tylko z pomocą Kościoła. Dlatego też wiedząc wcześniej o planowanej propagandzie ideologii gender starano się zasiać nieufność wobec Kościoła i jego pasterzy przy pomocy pedofilii. Owszem, takie nieszczęsne wypadki miały miejsce w gronie kapłanów, ale media przedstawiały je tak, jakby to był wyłącznie problem Kościoła katolickiego. Tymczasem wiadomo już, że w ostatnich 10 latach skazano w Polsce za przestępstwa pedofilii ok. 6 tys. ludzi, w tym 27 księży, którzy stanowią niecałe pół procenta całości. Pytaniem jest, co wiemy o pozostałych 99,5 % pozostałych skazanych; co można się o nich dowiedzieć z głównych mediów polskich? Odpowiedź jest prosta: nic. Jest tak dlatego, że większość mediów (a zwłaszcza te główne) nie przekazują prawdy. Przekaz prawdy nie jest ich celem. Ich celem jest preparowanie obrazu świata i takie dobieranie faktów, by służyły pewnej wizji, którą się przekazuje odbiorcy po to, by odbiorca patrzył na świat i widział w nim to jedynie, co chcą niektórzy ludzie, a nie widział tego, czego oni nie chcą i by do takiego widzenia świata dopasowywali swoje wybory i swoje postępowanie. A którzy to są ci ludzie, którzy chcą ściśle określonego nastawienia odbiorców polskich mediów? To ci, którzy chcą na nas zarabiać i nami dysponować. List Episkopatu, o którym mowa powyżej wymienia niektórych spośród tych ludzi: „W następstwie takiego wychowania, realizowanego przez młodzieżowych edukatorów seksualnych, młody człowiek staje się stałym klientem koncernów farmaceutycznych, erotycznych, pornograficznych, (…) i aborcyjnych.” Gdy człowiek ma problemy ze swą osobowością, staje się tym bardziej podatny na różnego rodzaju manipulacje.

Dlatego nie przypadkiem mówi się o gender, jako IDEOLOGII. Jak zaznacza o. M. Zięba OP ideologia to „zbiór historycznie, kulturowo i społecznie uwarunkowanych przekonań podzielanych przez członków danej grupy społecznej, oferujący im całościowy i uproszczony obraz świata, ułatwiający manipulowanie zbiorową świadomością”. Ideologia jest po to, by manipulować, by kłamać i zwodzić ludzi. Historia Zbawienia aż nadto wyraźnie mówi, kto stoi za takim postępowaniem. Co jest takiego charakterystycznego w treści tej ideologii? Ideologia gender jest przede wszystkim ideologią ateistyczną a nawet antyteistyczną. Jej celem jest walka z Bogiem i Jego planami wobec ludzi. Jej główne przesłanie to stwierdzenie, że płeć biologiczna, ciało które mamy i z którym przychodzimy na świat nie ma wpływu na naszą tożsamość, na to kim jesteśmy. Tę tożsamość możemy sobie dowolnie ustalać. Chcesz być mężczyzną, stajesz się mężczyzną; chcesz być kobietą, stajesz się kobietą, z wszystkimi tego konsekwencjami. Co to oznacza w perspektywie wiary? To znaczy, że słowo człowieka miałoby taką samą moc jak słowo Boga. Gdy sięgniemy do Pisma św., do Księgi Rodzaju, to zauważymy, że Bóg stwarzając wypowiada słowo i staje się najpierw dzień i noc, potem lądy i morza, potem rośliny, zwierzęta i wreszcie człowiek. Jednakże wszystko, co Bóg stwarza nie tylko staje się, ale również staje się takim, jakim Bóg chce, by było. W tym miejscu chcę ponownie zachęcić do przeczytania i przemyślenia katechezy z lipca-sierpnia 2012, która mówi o prawdzie rzeczy. W perspektywie gender człowiek ma zająć miejsce Boga i sam siebie stworzyć według własnego pomysłu, niezależnie od tego, jakim go stworzył Bóg. Pytamy więc, gdzie tu jest miejsce na zmaganie o charakterze cywilizacyjnym?

Jeśli człowiek nie będzie już stworzony zgodnie z zamysłem Boga ale według własnego pomysłu, to odniesienia do Biblii, która stoi u podstaw naszej cywilizacji TRACĄ SWÓJ SENS. Dlaczego? Ponieważ odwoływanie się do Tradycji biblijnej i zawartych w niej wartości, które stoją u podstaw naszej cywilizacji, odnosi się do człowieka stworzonego według zamysłu Bożego a nie do człowieka, który sam stwarza siebie według własnego pomysłu, a zwłaszcza według pomysłu stającego w sprzeczności i w konfrontacji z zamysłem Boga.

Tak więc ideologia gender jest pomysłem pewnych ludzi, której celem jest walka z Bogiem i z Jego zamysłem odnośnie człowieka. W ostateczności poniosą oni klęskę, tak jak klęską skończyła się inna, podobna wizja, jaką był komunizm. Komunizm prezentował się jako wizja świata, w której wszyscy są sobie równi, wszyscy są braćmi. To była oficjalna twarz komunizmu. Nieoficjalna to łagry, masowe egzekucje i ucisk tych wszystkich, którzy nie pasowali do tej wizji świata i nie chcieli się dostosować. Ideologia gender też ma swoją oficjalną twarz: jest nią walka o równe prawa niezależnie od płci, równość i występowanie przeciw przemocy. Ale ma też swą drugą twarz: jest nią walka z Bogiem i z chrześcijaństwem, manipulowanie człowiekiem i pojawiające się coraz częściej represje wobec tych, którzy nie chcą się dostosować. Jest to ideologia totalitarna, ponieważ absolutyzacja jakiejkolwiek wartości, w tym przypadku wolności człowieka, prędzej czy później prowadzi do totalitaryzmu. Wtedy okazuje się, że ważniejsze niż człowiek i jego prawa są na przykład idee homoseksulane, czy idee gender, których nikomu nie wolno krytykować, bo można stracić pracę, własny biznes albo iść do więzienia. U nas też już słychać, że na uniwersytetach powinno się zakazać krytyki gender. Na razie tyle, ale jeśli pozwolimy na rozwój tej ideologii, będzie jeszcze gorzej. Słyszy się, że już dziś Komisja Europejska stawia jako warunek pomocy finansowej promowanie ideologii gender, co stanowi naruszenie prawa unijnego. Pieniądze unijne nie spadają z nieba: są one z naszych podatków i ich rozdzielanie nie może się odbywać z naruszaniem praw obywateli Unii a takim naruszeniem jest mieszanie się instytucji unijnych w sprawy światopoglądowe i moralne poszczególnych państw (w tym przypadku mieszanie się przez promocję ideologii obcej naszej kulturze i cywilizacji).

Co robić? Należy na wszystko patrzeć okiem chrześcijanina. Modlić się do Boga za siebie samych, za własne rodziny ale także za ludzi promujących to zło i zaangażowanych w nie. To najpierw. Należy też zachować zmysł krytyczny. Za czasów komunistycznych ludzie umieli korzystać z mediów. Można obrazowo powiedzieć, że mieli w sobie taki „filtr”, który pomagał krytycznie rozróżniać podawane informacje. Dziś również potrzeba nam takiego „filtra”, by nie uznawać za prawdę wszystkiego, co nam serwują wiodące media (poprzez telewizję, prasę, czy internet). Należy jednocześnie wspierać te media, które jeszcze nie wyrzekły się swej prawdziwej misji. Należy też wspierać media katolickie. Wreszcie: władza państwowa na różnych szczeblach ma obowiązek służebności wobec obywateli. Za pieniądze obywateli ta władza jest utrzymywana i ma służyć obywatelom zgodnie z ich wolą. Jeśli więc władza ta nie zważa na deklaracje obywateli (np. deklaracja rodziców co do uczestniczenia ich dzieci w chrześcijańskiej katechezie jest taką deklaracją obywatelską) i wprowadza do przedszkola i szkoły, dla dzieci chrześcijańskich rodziców deprawację w stylu gender, to znaczy, że władza ta nie spełnia swego zadania i swoich obowiązków. Władza taka naruszając podstawowe prawa obywateli traci mandat do rządzenia, co rodzi u obywateli prawo do sprzeciwu wobec takiej władzy. Czasem sprzeciw ten staje się wręcz moralnym obowiązkiem.