Wszystko może być inne

Niedawno spędziłem tydzień na rekolekcjach z Pustelnikami z Betlejem w Chester (New Jersey). Byłem zafascynowany istnieniem takiego miejsca oraz tym, jak pociągająca jest dla mnie ta cisza i modlitewna samotność. Doświadczenie bycia odłączonym od potoku maili, SMS-ów i różnorakich mediów zrodziło we mnie myśl, że wszystko może być inne.

U progu nowego roku uderza mnie fakt, że to samo można powiedzieć o doświadczeniach Twojej lokalnej rady Rycerzy Kolumba: to wszystko może być inne. Jako Rada Najwyższa stale zachęcamy lokalne rady do skupienia się na formacji i duchowym przywództwie, ale takie rzeczy mogą brać się tylko z odnowionego zaangażowania naszych Rycerzy w tej dziedzinie. Kluczowa dla ich sukcesu jest Twoja rola jako kapelana dla naszych braci Rycerzy i ich rodzin. Znasz ich mocne strony oraz stojące przed nimi wyzwania i możesz po pastersku wzbudzić nowe zaangażowanie potrzebne, aby uczynić ich starania bardziej ewangelicznymi.

Zachęcam każdego z Was do częstych spotkań z przywódcami Waszych rad, aby sporządzić plan przygotowania rad do stania się „szpitalami polowymi” gotowymi przyjąć i formować nowych członków. Kluczowym aspektem tej drogi jest indywidualny wzrost duchowy i formacja Rycerzy, aby potrafili prowadzić swoje rodziny w modlitwie i pogłębionym życiu sakramentalnym.

Badania przeprowadzane wśród potencjalnych Rycerzy pokazują, że młodzi mężczyźni szukają okazji do wzrastania w dojrzałym praktykowaniu swojej wiary. Co Twoja rada ma do zaoferowania tym mężczyznom? Przed zaplanowaniem jakiegokolwiek spotkania Rycerzy Kolumba czy zaproponowaniu komuś funkcji, przywódcy powinni zadać sobie pytanie, czy potencjalny brat Rycerz mógłby usprawiedliwić swoją nieobecność u boku żony i dzieci na czas uczestnictwa w tym konkretnym wydarzeniu. Jeśli nie, to jak można to zmienić, aby efektywnie wykorzystać czas każdego z Rycerzy? Te pytania muszą być regularnie zadawane w każdej radzie. Ostatecznie lokalna rada może potrzebować zmiany swojej kultury, aby podkreślić formację duchową i wspólnotę wiary w miejsce dawnej kultury spotkań roboczych.

Wyobraź sobie, że kierownictwo Twojej rady załatwiło większość swoich spraw podczas spotkania oficerów. Przypuśćmy, że wyszkoliłeś i przygotowałeś kilku braci Rycerzy do bycia duchowymi liderami w radzie, mężczyznami, którzy mogą osobiście mówić o wierze i przewodzić innym przez świadectwo i przykład. Co by było, gdyby główne miesięczne spotkania zaczynały się adoracją, Drogą Krzyżową, dyskusją o adhortacji „Stańcie w wyłomie” lub o formacyjnym filmie? Po tym mogłoby nastąpić świadectwo brata Rycerza i Twoje nauczanie na temat formacji lub duchowości. Zakończcie zebranie luźnym towarzyskim spotkaniem Rycerzy. Nasi Bracia Rycerze i wielu potencjalnych przyszłych Rycerzy pragnie takiego podejścia.

Wszystko może być inne. Vivat Jesus.