Formacja

VIII Piesza Pielgrzymka Rycerzy Kolumba do Sanktuarium Świętego Krzyża

Rycerze Kolumba Rady 14023 im. Papieża Jana Pawła II ze Starachowic już po raz ósmy zorganizowali Pieszą Pielgrzymkę do Sanktuarium Św. Krzyża.

Tak jak w ubiegłych latach były dwie trasy pielgrzymkowe, główna prowadziła ze Starachowic i była prowadzona przez organizatora - Radę 14023, w której uczestniczyli Wierni starachowickich Parafii i Ostrowca Świętokrzyskiego pod przewodnictwem Rycerzy Rady 15142 im. Matki Bożej Saletyńskiej. Należy podkreślić, że do starachowickiej trasy Pielgrzymki, dołączyli Rycerze Rady 15299 z Suchedniowa i Rady 15416 z Chmielnika.

Spotkanie Pielgrzymów dwóch tras nastąpiło w Nowej Słupi przy Kapliczce Św. Emeryka, królewicza węgierskiego, który według legendy zabłądził podczas polowania w Puszczy Świętokrzyskiej, zorganizowanego przez Bolesława Chrobrego na Jego cześć z okazji wędrówki do grobu Św. Wojciecha. 18-letni Książe złożył ślub, że jeżeli zostanie uratowany, pozostawi w tym miejscu Relikwie Św. Krzyża, które dostał od ojca gdy wyruszał do grobu patrona Kościoła Katolickiego w Polsce. Ślubu dotrzymał i relikwie podarował benedyktynom na Łysej Górze. Już w średniowieczu relikwię Krzyża Świętego znajdujące się w klasztorze, stały się miejscem pielgrzymowania chrześcijan, aby przez setki lat wlewać nadzieję i wiarę wśród pielgrzymujących.

Tak jak nasi praojcowie, Rycerze Kolumba wspólnie z Pielgrzymami zawierzając swój los Jezusowi Chrystusowi, zapragnęli ucałować relikwie Krzyża Świętego, aby wzmocnić w sobie żar wiary i prosić o Łaski Ducha Świętego. W czasie Pielgrzymowania powierzaliśmy Bogu wszystkie nasze troski i problemy z nadzieją, że dobry Bóg wysłucha naszych próśb.

Dotarłszy po kilkugodzinnym marszu do figury Św. Emeryka w Nowej Słupi, w dobrej kondycji fizycznej, wzmocnieni Wiarą i szczęśliwi z ofiary umartwienia dla chwały Pana, połączyliśmy się z Pielgrzymami z Ostrowca Świętokrzyskiego. Po krótkim odpoczynku wraz z Wiernymi, którzy ze względu na stan zdrowia nie mogli uczestniczyć w całej pielgrzymce, a chcieli się włączyć na ostatnim etapie, wyruszyliśmy na Święty Krzyż, odmawiając wspólnie Drogę Krzyżową.

Należy podkreślić, że tegoroczna Piesza Pielgrzymka Rycerzy Kolumba przebiegała pod hasłem „Bądźmy solą Ziemi” i w sposób oczywisty nawiązywała do obecnie przeżywanego w Kościele Roku Wiary. Modląc się w czasie Drogi Krzyżowej u stóp Świętego Krzyża, a także podczas uroczystej Mszy Świętej koncelebrowanej przez Ojca dra Wojciecha Popielewskiego, w której wzięli udział; Delegat Stanowy Brat Krzysztof Orzechowski oraz funkcjonariusze Rady Stanowej Rycerzy Kolumba, prosiliśmy Mesjasza Bożego o umocnienie w nas Wiary, abyśmy się mogli stać godnymi obietnic Chrystusowych (z Ew. św. Mat. 5,1-16). „Wy jesteście solą Ziemi. Jeśli tedy sól zwietrzeje, czymże ją nasolą ? Na nic już się nie przyda, tylko, aby była precz wyrzucona i przez ludzi podeptana”.

Bycie chrześcijaninem, to dawanie świadectwa Miłości do Jezusa Chrystusa i Bliźniego, poprzez głoszenie Jego nauk, a nade wszystko czynienie dobra swoimi uczynkami. Odwagą jest głoszenia w dobie postępującej sekularyzacji, niepopularnych dziś wyznaczników wiary i manifestowanie w życiu codziennym przynależności do Kościoła Chrystusowego, a słowa „Jestem Chrześcijaninem" płynące z naszych ust, były świadectwem i sposobem naszego życia. To także ciągła praca na rzecz swojej duchowości i człowieczeństwa, abyśmy nigdy nie stali się zwietrzałą solą, bezwartościowym człowiekiem obojętnym na drugiego człowieka. Rycerze Kolumba winni być przykładem takich postaw, aby dać odpór wobec bierności i obojętności części naszej wspólnoty, czy lansowanej przez laickie media poprawności. Poprawności, która spycha Kościół na peryferia życia społecznego, a katolików zalicza do ludzi drugiej kategorii. Wierzę, że przeżyty czas wspólnego pielgrzymowania stanie się dla jej uczestników początkiem wewnętrznej przemiany, ubogacenia nas i naszych Rodzin i deklaracją zgodną z Wolą Pana, uczestniczenia w kolejnej Pielgrzymce za rok. Jak mówił Błogosławiony Jan Paweł II „Pielgrzymowanie wyraża potrzebę poszukiwania, często święty niepokój duszy, pragnącej usilnie nawiązać lub odnowić więź miłości z Bogiem Ojcem, z Bogiem Synem Odkupicielem człowieka, z Bogiem Duchem Świętym, który dokonuje w sercach zbawienia”.

Bądźmy tymi Pielgrzymami. Bądźmy solą Ziemi.